Kościół p. w. św.Wawrzyńca i Organistówka w Babimoście
W miejscu, gdzie w czasach przedchrześcijańskich był wizerunek pogańskiego bóstwa, zbudowano drewniany kościół w XII lub XIII wieku. Początkowo był p.w. św. Piotra, stąd klucze w herbie miasta, a później p.w. św. Katarzyny. Spłonął w 1728 r. Odbudowany w latach 1730 – 1740 w stylu późnobarokowym jako świątynia p.w. św. Wawrzyńca. Pożar w 1832 r. zniszczył piękne barokowe wieże, które zrekonstruowane zostały dopiero w 1888 r.
W kościele parafialnym znajduje się poliptyk przedstawiający sceny z życia i męki Jezusa Chrystusa oraz sceny z życia świętych i męczenników, oparte na zbiorze podań zwanych „Legenda Aurea”– dzieło Mistrza z Gościeszowic z 1499 r. Mieści się tutaj również chór, który nie został zniszczony przez pożar w 1728 r. W bocznym ołtarzu umieszczono się obraz Matki Bożej „Gospodyni Babimojskiej”, powstały prawdopodobnie w XVI wieku.
Obok kościoła stoi Organistówka, która zbudowana została w drugiej połowie XVIII wieku. Jest to budynek parterowy, konstrukcji szkieletowej wypełnionej cegłą, nakryty dachem naczółkowym z powiekami; początkowo była mieszkaniem organisty, a następnie była siedzibą sióstr felicjanek. Z parafią babimojską związanych było wielu sławnych Polaków. Najbardziej znaną postacią był Józef Andrzej Załuski - tytularny proboszcz babimojski w połowie XVIII wieku . Wielki magnat i mecenas kultury polskiej, historyk, bibliograf i edytor, założyciel wraz z bratem Andrzejem Stanisławem słynnej Biblioteki Załuskich. Równie wybitny był jego sekretarz i współpracownik, twórca bibliografii polskiej, Jan Daniel Janocki, proboszcz babimojski od 1745 r.
Zdj. źródło wikipedia.pl
