4 czerwca 1989 roku to początek udanej, wielkiej zmiany ustroju oraz powrót nadziei na suwerenność państw Europy Środkowej i Wschodniej-  początek drogi ku jedności Europy.

Wybory 4 czerwca, choć tylko częściowo demokratyczne, były wolne naprawdę: niesfałszowane, nieokupione represjami. Ich wynik ujawnił realny układ sił w społeczeństwie. Doprowadził do głębokich zmian. Zwyciężyła solidarna decyzja milionów Polaków. Zwyciężyła wspólnota.

Jak wspominał Jacek Kuroń –„ To był po prostu dramat . Jak nie mając pieniędzy, logistycznego zaplecza i organizacyjnych struktur można w dwa miesiące zorganizować, przeprowadzić i wygrać kampanię wyborczą w 40-milionowym kraju, w którym od 40 lat nie odbyły się normalne wybory? Nie można! Zwłaszcza że druga strona miała i pieniądze, i zaplecze, i nieźle działające struktury”. Kierowanie kampanią Solidarność powierzyła Komitetowi Obywatelskiemu – 120 indywidualistom, uczonym, artystom, działaczom katolickim, którzy spotkali się wcześniej zaledwie kilka razy. I stał się cud: w całym kraju powstało kilkaset lokalnych Komitetów Obywatelskich. Do pracy kilkanaście godzin na dobę stanęło tysiące wolontariuszy z maszynami do pisania, przyborami malarskimi, krzesłami i czajnikami. Zapanował entuzjazm porównywalny z założycielskim okresem „Solidarności”.

Bronisław Geremek powiedział: „Wchodząc w wybory, nie mieliśmy poczucia tej siły, którą uzyskaliśmy w ich rezultacie". Trzy miesiące później powstał pierwszy po wojnie niekomunistyczny rząd. Odzyskaliśmy państwo.

29 grudnia 1989 roku nastąpił formalny koniec epoki PRL. Nasz kraj odzyskał historyczną nazwę: Rzeczpospolita Polska i według konstytucyjnej definicji nie był już „państwem socjalistycznym”, lecz demokratycznym państwem prawa. Z Konstytucji wykreślono artykuły o przewodniej roli PZPR i sojuszu ze Związkiem Radzieckim, a orzeł w godle znów miał koronę.

cytowane z:
http://www.prezydent.pl/